جبرئیل آمده بود ..
علی و جمله ملائک بودند ..
و محمد، عرق وحی به پیشانی داشت ..
و خدا داشت ترنم میکرد !!
در میان سخنانش، غزلی نغز سرود …
نام آن شعر نکو ، “حضرت زهرا” بود!
خجسته ميلاد گل واژه مهر و محبت ، شكوفه خوشبوي رسالت و امامت ، حضرت فاطمه زهرا (س) و
ميلاد امام خميني مبارك باد .