به یاد موعود

جبرئیل آمده بود ..

علی و جمله ملائک بودند ..

و محمد، عرق وحی به پیشانی داشت ..

و خدا داشت ترنم می‌کرد !!

در میان سخنانش، غزلی نغز سرود …

نام آن شعر نکو ، “حضرت زهرا” بود!

خجسته ميلاد گل واژه مهر و محبت ، شكوفه خوشبوي رسالت و امامت ، حضرت فاطمه زهرا (س) و

 ميلاد امام خميني مبارك باد .