به یاد موعود

میلادپاک زهرا سلام الله علیها تولد بهاراست ؛ تولد آب است و تولد هر چه پاکی و زلالی .

میلادش از هر سو رحمت است. از آن جهت که ادامه ی راه انبیاست.

فاطمه ( س) امتداد راه انبیاست. اگر او نبود، طریق انبیا ابتر می ماند و این سلسله ی

پیوسته به بن بست می رسید.

فاطمه ، فاطمه نامیده شد؛ چون از هر زشتی و پلیدی بری بود و ناپاکی در او راه نداشت؛

هر چه بود، عصمت بود و عفاف و پاکی .

فاطمه آن گونه بود که هر گاه پیامبر (ص) او را می دید ، تسکین می یافت و او  همیشه با

یک سبد شکوفه ی لبخند به استقبال پدر می رفت.

فاطمه در خانه ی همسر  نیز چنین بود؛ آن سان که علی و فاطمه شایسته ترین زوج جهان

بودند.

خانه گلی فاطمه پناهگاه مسکینان و فقیران بود. هر حاجتمندی که از همه جا ناامید می

 شد، رو به خانه فاطمه می آورد و با دست پر باز می گشت.

صفات فاطمه (س) آن چنان آسمانی است که خداوند در قرآن او را که همراه با همسر و

فرزندانش سه شب متوالی غذای افطار خود را به فقرا می بخشند، این گونه می ستاید: و

یُطعِمونَ الطعامَ عَلی حُِبّهِ مِسکیناً و یَتیماً و اسیراً ( سوره دهر ، آیه 8 )

فاطمه صفات و خصلت هایی را که از پدر به ارث برده است ، همان گونه نیز به ارث می

گذارد؛ و چنین است که فرزندان او بهترین انسان های روی زمین هستند.

و از این روست که خداوند بر پیامبر (ص) به سبب اعطای فاطمه ( س) منت می نهد و او را

به شکر گزاری فرا می خواند و می فرماید : ” انا اَعطیناکَ الکَوثر  فَصَّل لِربِّک وَانحر  اِن

شانِئکَ هُوالَابتَر . ( سوره کوثر)

میلاد گل سر سبد آفرینش ، حضرت فاطمه (س) بر همه عاشقان خاندان عصمت و طهارت ،

مبارک باد.